Hêviyên Dara Hinarê – Evîn Şikakî

keça kijan êşê me
ferheng jî di vegotina birînên min de lal dibin
roj bi derengî dihile
bi hêsrên xwe yê bar giran
derbasî kelîştekên birînên xwe dibim
û destûbiratiya rojê dikim
de belkî?
belkî roj
min fêrî xuşxuşa pelên payîzê li ber bayê bike
yan piste pista baranê
bi cama pencera hêviyên min
çav li riyan diqurimîn
çavên birçî
çavên bi hêsir
çavên bi xewn
çavên stêrik ji wan dirijin
çiqasî giran e barê vê sibehê
şirîn e xewna min?