Strana Şev û Rojekê Ciwanmerd Kulek di vê berhema xwe de me dibe destpêka gotinê û qelema xwe di rengên dî ên edebiyatê dadike. Gotin vedigere deng û bi kilam, nihurandin û dûrikan durr û mirwariyên dengên edebiyata devkî û gelêrî cardî li ber çavên me radixîne. Dema ji tûrikê zargotinê bi temayeke wê ya herî takekesî û cawîdan, ango bi evînê, li ber guhê me dipistîne, ji wê yekê jî namîne ku hem silavekê bide şêweyê ezelî ê vegotinê, ango helbestê, hem jî xatireke derengmayî jê bixwaze ku weku di destpêka edebiyatê û kêm zêde a her nivîskarî de hebûye, di qonaxa wî ya yekem a nivîskariyê de jî ciyek girtiye. Vê berhevoka ku dengên Kurdî tê de wek ava kaniyan ji bin tebeqeyên kevnar ên mêjû û wêjeya me diherikin, dê bi muzîkalîteyeke resen û rengîn kitêbxaneya me bixemilîne.